Een tijd van connectie, rust en herstel

Vandaag heb ik Paray-le-Monial verlaten na een maand bij mijn zus te hebben doorgebracht. Het was een heel fijne tijd, deels in en rond het huis en deels een echte vakantie. Ik heb contact kunnen leggen met oude en nieuwe vrienden, waarbij ik vaak iets over mijn werk kon vertellen. Met name het bestaan van de Messiaans-Joodse beweging en de visie van TJCII voor eenheid in het Lichaam van de Messias wekten veel belangstelling. De meeste mensen met wie ik sprak, wisten hier weinig of niets van, maar veel harten waren hongerig. Ik zag dit ook gebeuren toen ik op een zaterdag naar de heilige mis ging in een van de kapellen van Paray-le-Monial. Het evangelie die dag was Lucas 6:1-5, over Yeshua die met zijn discipelen door de graanvelden liep en zijn discipelen die de graankorrels plukten, wat op sabbat verboden was. De priester die preekte, hield een echte shabbatpreek. Hij sprak over de betekenis van de shabbat en dat we op de shabbat worden uitgenodigd om te rusten. Ook om te rusten van al onze zorgen. Ik vond zijn preek geweldig! Dus na de mis wachtte ik om even met hem te kunnen praten. Ik was niet de enige die wachtte en ik zag hoe verschillende mensen naar hem toe gingen met vragen over de shabbat. Ik vond het heel interessant om te zien hoeveel honger naar begrip en kennis er ontwaakt wanneer je de joodse wortels van ons geloof aanraakt. Ik heb dit soort reacties niet gezien na andere preken die ik de afgelopen maand heb gehoord (waar de joodse wortels niet aan bod kwamen)...

Hij heeft lief en hij wordt niet geliefd

De vakantie was een echt avontuur. We konden een camper lenen van vrienden en zijn daarmee bijna twee weken gaan kamperen. De eerste week was met mijn zus en een vriendin en in de tweede week hebben we de vriendin ‘geruild’ voor onze moeder. Het was zo gaaf!!! Niemand van ons had ooit met een camper gereisd, dus alles was nieuw. En we hebben alles meegemaakt: zon en regen, warm en koud, op een camping en wildkamperen. Toen ik voor het eerst het chemisch toilet moest legen, was ik een aantal richtlijnen vergeten die we voor vertrek hadden gekregen, dus dat ging niet helemaal vlekkeloos 😉. Maar meteen kwam een ervaren camperreiziger me helpen en gaf me de tips die ik was vergeten. Ik zeg niet dat we nu al ervaren camperaars zijn, maar we hebben nu wel wat ervaring en het smaakt voor allemaal naar meer.

Voor mij was het echt het allertofste om zo dicht bij de natuur te zijn! Een zacht briesje op mijn gezicht voelen terwijl ik in bed lag, de zonsopgang vanuit mijn bed kunnen zien en 's ochtends buiten in de natuur sporten, deed me zo goed! De meest bijzondere ervaring was toen er tijdens mijn ochtendgymnastiek een reetje naar me toekwam. Uiteindelijk kwam het tot op 3 meter afstand, keek me aan, at wat blaadjes en liep toen langzaam weer weg. Deze ontmoeting heeft een onuitwisbare indruk op me gemaakt en ik wil die nog lang koesteren. Ook aan de kust in Bretagne zijn was echt geweldig! Ik ben altijd dol op de zee, maar de kust hier is iets heel bijzonders. We hebben twee nachten achter de duinen gekampeerd, dus we hebben de zon in de zee zien ondergaan en ik heb 's ochtends op het strand gesport. Mijn hart stroomt nog steeds over van dankbaarheid!

Vandaag ben ik van Paray-le-Monial naar Marseille gereisd, vanwaar ik morgen voor een maand naar Israël vlieg. En op deze ene dag heb ik zoveel van Gods trouw en voorzienigheid ervaren, dat ik daar graag iets van met jullie wil delen. Vanaf vrijdag had ik contact opgenomen met een aantal mensen om een plek te vinden waar ik deze nacht kon verblijven en om een kleine koffer te lenen voor mijn verblijf in Israël, zodat ik mijn grote koffer achter kon laten. Aangezien ik terugreis naar Frankrijk, zou dit de reis naar Israël een stuk gemakkelijker maken. Vanmorgen kreeg ik een bericht dat ik naar de Chemin Neuf-gemeenschap kon komen, de plek waar ik op 14 juli mijn tijd in Frankrijk begon 😊 en dat ze een kleine koffer voor me hadden. De volgende voorzienigheid van Abba kwam van mijn BlaBlaCar-chauffeur. BlaBlaCar is een carpoolorganisatie die in Frankrijk zeer goed ontwikkeld is. Ik heb er vandaag voor het eerst gebruik van gemaakt. Ik kreeg een lift van Paray naar het centrum van Lyon, vanwaar ik de metro en tram moest nemen om naar het treinstation van de luchthaven te gaan, waar ik een trein naar Marseille had. Toen mijn chauffeur hoorde dat ik daarheen moest, bood hij me aan om een half uur in Lyon te wachten, terwijl hij naar de dokter ging. Daarna zou hij me naar het vliegveld brengen, omdat hij toch die kant op moest. Dit maakte het voor mij zoveel makkelijker: ik hoefde mijn koffer niet trappen op en neer te sjouwen en in en uit het openbaar vervoer. Het was een enorm cadeau voor mij en ik voelde Abba’s goede zorgen. Ik bid voor mijn BlaBlaCar-chauffeur, dat Abba hem honderdvoudig zal belonen en dat hij God op een persoonlijke manier mag ontmoeten.

Ik zou me ook verheugen over jullie gebeden in de komende maand. De eerste twee weken zal ik voornamelijk in de Negev-woestijn zijn om vrienden te ontmoeten en wat tijd door te brengen met Rick en Dafna bij de Bron van Tranen. Daarna ga ik naar Jeruzalem voor een tijd van voorbede en bijeenkomsten van TJCII. Op dit moment wordt er gesproken over een gijzelaarsdeal waarbij alle gijzelaars naar huis zouden komen. Dat zou enorm groots zijn! Ik kan me alleen maar voorstellen hoe emotioneel dat zou zijn en ik zou heel graag in Israël willen zijn om dit met haar mee te maken en van binnenuit voorbede te doen. Bid voor vrede van Jeruzalem (Ps 122:6)!

Om op de hoogte te blijven, klik hier