​Als kind heb ik al een liefde voor Israël mogen ontvangen en van de rijkdom van de diversiteit in het Lichaam van Christus heb kunnen proeven. In 2004 heb ik voor het eerst gehoord over TJCII. Mijn vader en zijn vrouw Ans waren op de TJCII-consultatie in Wenen geweest en zijn daar vol vuur van teruggekomen. Ik heb de verhalen gehoord, hun enthousiasme gezien, maar het was ‘het ding van mijn vader’ en niet voor mij. In 2008 heeft Abba, mijn Hemelse Vader, me geroepen om naar Israël te gaan voor een jaar studie. Ik ben Hebreeuws en de Joodse wortels van ons Christelijk geloof gaan leren. Dat eerste jaar (ik ben uiteindelijk meer dan 3 jaar gebleven) woonde ik in het gastenhuis van een klooster in Jeruzalem. Op nog geen 50 meter van mijn bed was de kloosterkapel, waar dagelijks de Eucharistie gevierd werd. Maar ik was ook naar Israël gegaan met een lijst aan contacten van mijn vader en Ans. En dit waren bijna allemaal Messiasbelijdende Joden. Door 1 van die contacten ben ik ook aan een Messiaanse gemeente verbonden geraakt.

​

Dus op shabbat en op maandagavond was ik in de gemeente en op zondag en wanneer ik wilde door de week zat ik in de Eucharistieviering. Voor mij was dit een rijk leven, maar ik merkte ook, hoeveel verdeeldheid er in het Lichaam van de Messias in Israël heerste. Iedereen leefde eigenlijk op een eiland. Toen er dan een aantal jongemannen van mijn Messiaanse gemeente een andere gemeente zouden bezoeken, ben ik graag meegegaan. Op de terugweg liepen we er over te praten hoe goed dat was, en dat we zoiets vaker zouden moeten doen. Eén van de jongemannen opperde, dat we ook wel eens een kerk konden bezoeken. Dus ik zei: “Ja, ook een keer de Katholieke kerk”. De reactie was: “Ja, om te evangeliseren.” Nou begrijp ik deze reactie volkomen, want zo voel ik het ook zo’n 90% van de tijd als ik in de Katholieke kerk zit. Maar op dat moment gebeurde er iets anders.

​

Op dat moment brak God namelijk mijn hart! Hij brak mijn hart over de gebrokenheid van Zijn hart vanwege de verdeeldheid in het Lichaam. En toen wist ik: Ik moet eens naar TJCII gaan. Dat was dus niet door mijn aardse vader, maar door mijn Hemelse Vader! Zo ben ik dus bij TJCII terecht gekomen en nooit meer weggegaan. En al gaandeweg heb ik kunnen zien, hoe God juist mijn persoonlijke levensweg gebruikt voor Zijn werk in TJCII. In mijn persoonlijk leven heb ik veel ervaring opgedaan met verootmoediging en verzoening om gebroken relaties te herstellen. Dit helpt mij nu ook in het meewerken aan Gods werk van herstel in de gebroken relaties op universeel niveau binnen het Lichaam van Zijn Zoon Yeshua. Ik ben heel dankbaar dat ik kan getuigen, dat God alle dingen laat meewerken ten goede voor hen die God liefhebben, voor hen namelijk die overeenkomstig Zijn voornemen geroepen zijn (Romeinen 8:28). Alle eer aan onze God, de Heilige van Israël!

​

Ik ben binnen TJCII actief als voorbidster, ambassadrice voor TJCII Europa en God heeft mij een last gegeven voor Zuid-Amerika en de geschiedenis van de Inquisitie en de Katholieke kerk daar.